Formula Student, dünyanın en köklü tasarım ve mühendislik yarışmalarından biridir. İlk olarak 1981’de ABD’de düzenlenen yarışmanın temel amacı otomotiv ve motor sporları endüstrisine, henüz öğrenciyken sektörel anlamda kalifiye eleman yetiştirmektir. Formula Student yarışmaları, gördüğü rağbet ve kazandırdığı tecrübeden ötürü dünya geneline yayılmış ve gözde mühendislik yarışmalarından biri haline gelmiştir. Günümüzde 20’den fazla ülkede 800’den fazla takımın katılımıyla devam etmektedir.

Lisans ve yüksek lisans öğrencilerinin mühendislik başta olmak üzere takım çalışması, bütçe yönetimi, halkla ilişkiler ve üretim konularında tecrübe kazanmalarına yardımcı olmaktadır.

Formula Student yarışmaları Dinamik ve Statik etaplar olmak üzere 2 kısımdan oluşmaktadır.

Statik etaplarda, takımlar ürettikleri araçları ve bu aracı üretirken geçtikleri süreçleri Formula 1 gibi yarış serilerinden tanınmış yetkili jürilere sunmaktadırlar.

 

 

 

1. Mühendislik Tasarımı: Takımın ürettiği aracın mühendislik tasarımı açısından değerlendirildiği etaptır. Takım üyeleri tasarım hakkında neyi neden yaptıklarını soru-cevap etkinliği şeklinde açıklarlar.
   
   
   
    

2. İş Planı Sunumu: Takım ürettiği araçla bir girişim gibi iş planı oluşturur. Jürilerin potansiyel yatırımcı oldukları düşünülerek profesyonel bir firma gibi, üretilen araç tanıtılır.

3. Maliyet ve Üretim Sunumu: Aracın tamamının ve üzerinde bulunan her bir parçanın maliyeti ve üretim-temin şeklinin detaylı bir şekilde jürilere sunulduğu etaptır.

 

 

 

 

 

Dinamik etaplarda, takımların ürettikleri araçların farklı farklı kategorilerde sürüş performansları değerlendirilmektedir.

1. 1. 1. Autocross: Araçların dinamik yeteneğinin tek turlu bir sprintte test edildiği etaptır. Parkurda iki sürücüye iki deneme hakkı verilir. Amaç, yarışan otomobillerin engeli olmaksızın dar bir rotada otomobilin manevra kabiliyetini ve yol tutuş özelliklerini değerlendirmektir.
      2. Endurance: Aracın tüm yarış performansının değerlendirildiği etaptır. Her araç 22 km yol kat etmek zorundadır ve yarış sırasında takımlar araca dokunamaz. 13.turdan sonra sürücü değişikliğine izin verilir. Olası cezalar da hesaba katılarak genel sürüş zamanı belirlenir.
      3. Skid-Pad: Aracın dönüş kabiliyetinin değerlendirildiği etaptır. İki daireden oluşan ve 8’e benzeyen pistte sabit yarıçaplı bir dönüş yaparken aracın düz bir yüzeydeki yanal tutuşu ölçülür.
      4. Acceleration: Aracın 75 metrelik bir düzlükte durağan halden ne kadar hızlanabileceğinin değerlendirildiği etaptır. Her sürücü 2 kere deneme hakkına sahiptir.
      5. Track Drive&Efficiency: Aracın yakıt verimliliği, Endurance etabıyla bağlantılı olarak ölçüldüğü etaptır. Aracın yakıtı ne kadar verimli kullandığını belirlemek için yakıt kullanımı ve tur süreleri birleştirilir. Burada hız ve güç arasında optimum değer bulunmalıdır.